آیا تجربه دینی می تواند باور دینی را موجّه کند؟

مقاله حاضر دیدگاه یکی از فیلسوفان دین، ویلیام آلستون، را در دفاع از منزلت معرفتی تجربه دینی بررسی می کند. توجیه و توجیه معرفتی در معرفت شناسی آلستون از جمله مباحث مقدمی در این مقاله است. نویسنده برای بررسی رویّه ای که به تکوین باورهای دینی منجر می گردد، رشته استدلال هایی را پی می گیرد که در آن آلستون به مقایسه رویه ادراک حسی و رویه ادراک دینی از منظر توجیه معرفتی می پردازد. وی پس از طرح دو تلقی از توجیه معرفتی (تلقی سنجش گرانه و تلقی دستوری) نشان می دهد که رویه ادراک حسّی تنها براساس تلقی حداقلی از توجیه دستوری می تواند موجه باشد; سپس رویه ادراک دینی (مسیحی) را به محکِ این تلقی از توجیه معرفتی زده و نتیجه می گیرد که این رویه معرفتی نیز، مانند دیگری، واجد چنین توجیهی است و تجربه دینی می تواند تحت شرایطی، پاره ای از باورهای دینی را موجه کند; با این قید که چنین توجیهی در بادی نظر ممکن است با دلایل معارض قوی تر، ملغی یا تضعیف گردد.